[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :

We keken vol spanning naar de deur opening.
En opeens kwam er een oude vrouw door de deur heen.

Heel deftig.
Ze maakte reverence naar Olivia.

Daarna kwam er nog iemand aan gelopen.

En die man herkende ik meteen.

het was de vader van Olivia.
Toen begon opeens alles te dagen.

De angst van Olivia van het uithuwelijken de angst om niet meer vrij te zijn en gekoppeld te worden aan verplichtingen.

Ik keek Olivia aan die opeen haar hele houding veranderde en erg onderdanig naar haar vader toewas.


"Ow daar hebben we de boeren meid ook " zei die plots met afschuw.

Het vuur spuwde zowat uit mijn ogen toen die zei maar ik bleef kalm en maakte reverence naar hem.

Hij ging daarna naast de oudere vrouw zitten.

" Mij kleinzonen zo verwelkomen jullie je grootmoeder niet. "zei ze opeens.

Ivon en Edward gaven beide een kus op een mooie ring die ze om had.

Olivia Elaine Newton

'' Vader het is geen .. '' zeg ik dan zacht maar mijn vader laat me niet uitspreken '' Olivia praat je vader niet tegen '' zegt hij dan.
Ik kijk naar de grond '' het spijt me vader '' zeg ik dan zacht.
Er gaat nu toch niet gebeuren wat ik denk dat er gaat gebeuren ? Nee dat kan niet .. denk ik dan, even kijk ik naar Merel .. die vuur lijkt te spuwen maar zich goed kalm houd.
Ik kijk even naar mijn handen en strijk dan mijn jurk glad.

Merel :
Olivia's vader keek me nog steeds vol met afschuw aan.
Ik stond op.

"Mijn excuses maar ik heb het gevoel dat ik bij dit gesprek niet hoor ."

Ik wou weg lopen maar opeens werd ik tegen gehouden door Ivon.

Natuurlijk hoor je hier we bij.

Iedereen keek hem aan en vroegen zich af wat die bedoelde.

Hij stond opeens recht voor me.

"het is goed Ivon ik ga wel dit hoef je niet voor mij te doen."

De koning knikte tevreden na me.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk hoopvol Merel aan, ik wou dat ze bleef.
Zij is mijn enigste steun in dit gesprek als het is wat ik denk dat het is.
Merel kijkt mij even aan 'alsjeblieft' probeer ik te vormen met mijn mond zonder dat iemand anders het ziet.

Merel :

Ik zag dat Olivia mijn hulp en steun nodig had maar diep van binnen voelde het aan alsof alleen zij dit kon oplossen.

" Merel ga gewoon zitten en schiet ene beetje op heb niet de hele dag de tijd."

Hoorde ik opeens Olivia's vader zeggen.

Het klonk alsof hij een excuses maakte voor zijn woorden van net.

Ivon keek tevreden en begeleide me weer terug naar de stoel.

Edward ging opeens pal naast Olivia zitten.

Olivia Elaine Newton

Geschrokken kijk ik even, ik had liever Merel naast me gehad ..
Oohnee, oohnee, oohnee .. mijn nachtmerrie word werkelijkheid. Edward kan aardig zijn maar ik ken hem nog pas net en wat hij vandaag vertoonde valt me zwaar tegen .. denk ik dan.
Ik kijk maar even op naar de ouders van Edward, mijn vader en de grootmoeder van Edward maar intussen strijk ik nog eens mijn jurk glad.

Merel :

Ik werd er zenuwachtig van van al de jurk recht strijken van Olivia.

"Olivia , je wist dat deze tijd er aan zat te komen.
je hebt de leeftijd en de manieren die wij als jou ouders je hebben geleerd."

Ja de dienstmeiden en de leraren die heen en weg kwamen hebben haar dat geleerd.

dacht ik opeens .

ow en de beste manieren ik natuurlijk.

grinnikte ik in me zelf

De grootmoeder pakte opeens een mooi doosje tevoorschijn.

Wat zal daar in zitten..

Olivia Elaine Newton

Ik kijk op dus toch ... denk ik dan.
De grootmoeder geeft het doosje aan Edward.
Hij pakt mijn hand vast.

Merel :

Ik keek naar Edward.
Hij deed het doosje open en er zat een prachtige halsketting in vol met prachtige edelstenen.

"Dit juweel zit al jaren in onze familie. Hij word van koningin tot koningin gegeven door hun koning. En nu is het mijn beurt om dit pracht juweel aan mijn koningin te geven Olivia."

Op dat moment nam ik een slok van mijn thee en verslikte me zowat.

Olivia barste in tranen uit.

Haar vader keek haar zo dreigen aan.

Ik stond rustig en moeilijk op om naast haar op mijn hurken te gaan zitten.

Edward ging verward staan.

"Olivia doe wat jou hart op dit moment zegt."

zei ik tegen haar zodat iedereen het kon horen.

Opeens keek de koning me goedkeurend aan maar ook trots.

Ik veegde Olivia's tranen weg.

Olivia Elaine Newton

'' Ik weet het niet '' zeg ik snikkend.
Ik kijk Edward aan die me verward aankijkt '' Edward begrijp me niet verkeerd, ik vind je aardig hoor maar ik ken je pas net '' zeg ik dan.
Mijn vader staat boos op en kijkt me dreigend aan '' Olivia ik wil dat je morgenavond uiterlijk je keuze maakt, de prins kan geen eeuwen wachten .. ik hoop dat je de juiste keuze maakt '' zegt hij dan boos.
Hij beend de kamer uit, opnieuw barst ik in tranen uit.
Edward komt naast me zitten, Merel zit nog steeds gehurkt voor me, de ouders van Edward en Ivon kijken me medelijdend aan .. evenals de grootmoeder.
Edward legt zijn hand op mijn rug.
'' Mijn excuses '' zeg ik dan snikkend, ik sta op en loop de kamer uit naar buiten toe de achtertuin in.

Merel :

Edward en ik stonden op.
Opeens keerde Edward zich naar mij toe.

" Kan jij met haar gaan praten?? "

Ik knikte.

Ik en liep ook de kamer uit richting Olivia.

Met veel moeite kon ik haar bij houden.

Pfff blijkbaar is mijn lichaam nog niet het ouden maar dat kan ook nog niet op 1 dag.

"Olivia wacht even."

Olivia keek om en liep terug richting mij.

"Olivia we moeten hier over alles praten."

Ik zakte in het gras en ging zitten.

Ze begon weer te huilen.

Ik moet nu streng tegen haar zijn.

"olivia , nu is het genoeg met dat gehuil."

Ze keek me verbaasd aan ze had me no nooit zo gezien.

Ik veegde haar tranen af.
" Dit is een keuze die je moet make Olivia en dit gaat je hele leven bepalen daar hoor je niet om te huilen. maar als een echte vrouw die keuze te maken. "

Ik schrok van mijn eigen woorden hoe kon ik ooit zo streng tegen haar zijn.

Olivia Elaine Newton

Ik veeg zelf nog mijn tranen weg en kijk dan met een serieuze blik " morgenavond net als gezegd zal ik bekendmaken of ik het accepteer of weiger, als je me nu wilt excuseren .. Ik wil graag even alleen wandellen " zeg ik dan, ik sta op, maak een reverence en keer me dan om.
Ik loop verder de prachtige tuin in.
Ergens heeft Merel wel gelijk .. Maar de manier hoe ze het zei leek net op mijn vader maar dan toch nog vriendelijker denk ik dan bij mezelf

Merel :

Ik keek Olivia na toen ze weg liep.
Ik voelde me weer ff beroerd worden maar dan van schuld ik voelde me zo schuldig nu naar haar toe met wat ik allemaal tegen haar heb gezegd.

Ik stond op en liep rustig terug.

Ik kwam alleen Edward nog tegen in de kamer.

"En??" vroeg die.

"Geef haar de tijd ."

Hij keek getreurd uit het raam.
Ergens had ik ook medelijden met hem.
Hoe die daar stond en hoe die toch een aardige en lieve kant had.

Ik liep toch maar uit de kamer en liep weer naar buiten.

Ik liep richting de stallen.
Toen ik de stal binnen kwam begin Eros al luidruchtig te hinniken.

Ik liep naar hem toe en aaide hem op zijn hoofd.
"brave knul van me."

Ik gaf hem een klopje op zijn hals.

" Dit zal je wel nodig hebben om hem te berijden."

Hoorde ik opeens achter me.
Ik draaide me om en zag daar Ivon staan met een prachtige zwarte zadel en hoofdstel.

Ik maakte een stap zij richting op en ging met mijn vingers langs het zadel en hoofdstel.

"wow wat een prachtig gemaakt van leer."

"Ik wist dat het je i de smaak ging vallen."

Glimlachte hij.

"Maar ik ben nog te zwak om te rijden."

Hij lachte .

"Daarvoor ben ik hier ik ga gewoon met je mee en we gaan maar een klein stukje."

Ik gaf uit enthousiasme een kus op zijn wang.

"je bent de beste."

Ik pakte het tuig uit zijn handen en tuigde Eros op.

"Kom jongen we gaan een stukje rijden."

Olivia Elaine Newton

Ik loop nog een klein stukje door en keer dan terug naar het paleis.
Als ik het paleis binnen loop en naar boven ga om mijn haar opnieuw op te steken kom ik Edward tegen, hij staat wat betreurd uit het raam te kijken.
Ik stop met lopen " Edward, het spijt me heel erg .. Ik bied duizend maal mijn excuses aan " zeg ik dan.
Edward kijkt op " het geeft niets " zegt hij dan met een wat treurende stem.
" Prins Edward .. Ik weet dat niet erg gebruikelijk is voor dames, maar ik wou u vragen of u misschien zin had om met mij samen de zonsondergang vanavond te gaan bekijken aangezien u morgenochtend ze zonsopgang wilt bekijken " zeg ik dan.
Er verschijnt alweer een kleine lach op het gezicht van Edward " dat lijkt me een genoegen mevrouw Newton " zegt hij dan.
" Mooi, dan zie ik u vanavond een halfuurtje na het avondeten voor het paleis " zeg ik dan, zonder antwoord af te wachten maak ik een reverence en loop weg.
Ik kijk om en zie Edward zijn hoofd schudden, ik geloof zelfs dat hij wat lacht.
Ik loop de kamer in en ga voor de spiegel zitten, ik maak mijn haar los .. De krullen vallen los over mijn schouders.
Ik pak mijn borstel, opeens staat de moeder van Edward achter me " Olivia, zou ik misschien je haar mogen borstellen " zegt ze dan.
Ik knik langzaam en overhandig haar de borstel, voorzichtig borsteld ze mijn haar " Olivia, ik wil dat je weet dat je nergens toe gedwongen bent .. Je mag het altijd weigeren. Ik hoop alleen maar dat je, je hart volgd. Je bent een weize vrouw, net als je vriendin, ook al heb je dat zelf niet door " zegt ze dan met een glimlach terwijl ze in de spiegel naar mij kijkt, ondertussen borsteld ze mijn haar nogsteeds voorzichtig.
De.moeder van Edward leek een moeder die ik nooit had gehad, dit was een speciaal moment voor mij .. Nooit had mijn moeder zo lief tegen mij gesproken.
" Dankuwel mevrouw, ik zal zeker mijn hart volgen en proberen de juiste keuze te maken als een vrouw " zeg ik dan dapper maar toch een beetje met een trillerige stem.
" Morgenavond zal ik tijdens de thee mijn keuze bekend maken " zeg ik dan nog.
De moeder van Edward kijkt naar me, zo trots net alsof ik haar eigen dochter ben.
Ze steekt mijn haar op en legt dan even haar hand op mijn schouder.
" Maak een wijs besluit Olivia " zegt ze dan nog met een glimlach, ze loopt weg.
Er rolt even een traan over mijn wang maar ik veeg die snel weg.
Ik kijk even naar mezelf in de spiegel.
Uiteindelijk sta ik op en loop naar beneden, daar staan Edward en zijn vader te praten " excuses " zeg ik dan terwijl ik een knix maak.
Snel loop ik verder, ik besluit maar weer even naar buiten te gaan.
Opeens zie ik het paard van Merel, Merel zit er op en Ivon loopt er voor.
Ik glimlach even als ik die twee zie en loop dan weer door de tuin in.
Ik zie ergens een bankje en ga er zitten, ik heb geen boek nodig ik maak zelf wel een verhaal denk ik dan bij mezelf.
Ik sluit mijn ogen en beeld een heel verhaal voor me.
" Mevrouw Newton " hoor ik dan, ik schrik op vanuit mijn verhaal en open mijn ogen.
Het is Edward " excuses ik was even .. In gedachte verdwaald " zeg ik dan.
Edward komt naast me zitten " Olivia, je bent dit niet verplicht .. Je hoeft dus ook niet naar zonsondergang en -opgang met mij te kijken als je het echt niet wilt, natuurlijk zou ik het erg jammer vinden maar .. " zegt Edward dan.
Ik kijk naar hem, hij kiest zo zorgzaam zijn worden en hij lijkt er echt om te geven .. Misschien heb ik hem altijd verkeerd ingeschat ?
" Edward natuurlijk wil ik dat, anders had ik het nooit gevraagd en geacepteerd. Daarbij wil ik je ook leren kennen .. Alleen daarop kan ik mijn antwoord voor morgenavond berusten " zeg ik dan.
Edward kijkt me dan hoopvol aan en knikt dan uiteindelijk en glimlacht even.
" Wat was u net eigenlijk aan het doen toen ik aan kwam lopen ? " zegt Edward dan.
Ik geniet van het zonnetje " ik beelde me een verhaal in " zeg ik dan.
" Hoe ging uw verhaal ? " zegt Edward dan geïntereseerd, ik kijk hem aan " weet u zeker dat u dat onamusante verhaal wilt horen ? " zeg ik dan.
Hij knikt en ik begin met vertellen.
" Mevrouw Newton ik vind het werkelijk waar een indrukwekkend verhaal, ook komisch en zeker niet onamusant. U zou er wat mee moeten doen, u heeft er talent voor " zegt hij dan met een glimlach.
" Dankuwel voor het compliment " zeg ik dan met een glimlach.
Uiteindelijk loop ik terug naar boven waar ik op mijn bed ga zitten waar ik wat nadenk.
Die goede kant had ik nog nooit gezien van Edward..

Merel :

Ivon liep een stuk naast het paard.
Ik moest erg lachen dat Eros maar steeds harder wou gaan en Ivon het ene paar keer niet bij kon houden.
Ik liet Eros stoppen.

"Wat is er ?" zei Ivon opeens.

Ik keek naar de grond.

"Hmmmm .. wilt u misschien mij vergezellen op dit paard hmm "

Hoe moet ik dit toch vragen.
Ivon lachte "Maar natuurlijk."

Hij zette zich af en sprong achter op.
Hij liet zij armen via mijn zij en pakte de teugels.
Ik liet me een beetje naar achteren leunen tegen Ivon op.

Hij glimlachte weer en spoorde Eros aan tot draf.
Het zonnetje scheen door mijn blonde haren heen en op mijn gezicht.

Ik zag ff Ivon naar me kijken.
Maar hij zei niets.

Ik voelde wat in mijn buik dat ik nooit eerder bij een ander zowat vreemde voor me had gevoelt.
Ik voelde me zo veilig en stukke beter worden.

We reden zo de tuin door tot dat we aan een kant van een riviertje kwamen.

Ivon stapte af en tilde me van het paard af.
"We gaan hier ff rusten ."

Ik ging in het gras zitten en zag Eros een pluk gras pakken om dat gelijk op te eten.
"Het is hier werkelijk prachtig."

Ivon keek me aan.
"Dit is mij lievelingsplek ik kwam hier altijd samen met Edward toen we nog kinderen waren. We konden hier uren zitten en allee maar naar het water kijken."

Hij ging naast me zitten.
"U heeft werkelijk een prachtig paard ."

Ik begon te blozen.
"Dankje."

Zo zaten we een tijdje in de zon.
Opeens stond Ivon op.
Hij trok zijn shirt uit.

Ik zag een gespierd boven lichaam dat we eigenlijk wel in de smaak viel.

"wat doet u nu ?? "
Hij keek me aan en lachte .

"zwemmen natuurlijk het is heerlijk weer en het zal je goed doen."

Ik lachte ook dit was tegen alle regels in wat wij allemaal hadden geleerd maar het beviel me wel.

Ik stond op en deed mijn jurk los.
Mijn schouders waren bloot en stond daar i mijn onderjurk.

Ivon was naar het water gelopen en sprong erin.
Toen tilde hij me rustig het water in.

Het water leek wel blauwer dan al dat wateren dat ik gezien heb.
Het voelde erg verfrissend aan maar ook weer warm.

Ivon keek me in mijn blauwe ogen aan.

Olivia Elaine Newton

Ik sta even op en loop naar het raam toe, ik ga even in de vensterbank zitten en kijk naar buiten toe.
Ik zucht even, de keuze van morgenavond zou heel mijn leven veranderen .. of Edward zou me voor eeuwig haten, of ik zou heel mijn houding aan moeten gaan passen en een land moeten regeren ..

Merel :

Ik wist niet dat Ivon zulke mooie ogen had ze leken nog mooier dan die dag dat die me had gered.

Hij kwam dichter bij.
Ik lachte en spetterde hem nat.

"hey" zei die.

Ik lachte verlegen naar hem.
Hij zwom me achter na.

Ik zwom naar de oever en probeerde op de oever te klimmen.

Ivon was al achter me en hielp me een handje.

Hij klom ook op de oever.
Hij pakte mijn jurk van de grond en gaf het aan me.
"Dankje."

Eros keek ons aan hij zal vast gedacht hebben die mensen toch.

Ik trok mijn jurk aan en hij zijn shirt.
Hij tilde me op het paard en sprong er weer achterop.

ik leunde weer ietsje naar achter .
het voelde zo warm ook al waren we nog kleddernat.

Zo reden we terug naar het paleis.

Olivia Elaine Newton

Ik dacht nog even na over de moeder van Edward ik had heel zeker van mezelf en trots geantwoord ... maar zo zeker was ik er eigenlijk niet van denk ik dan..
Ik zal het vast wel overleven, ik zie Merel en Ivon voorbijrijden op Eros ze gaan terug richting hier.

Merel :

We kwamen aan bij de stal.
Ivon ging van het paard en hielp me weer eraf te gaan.

Eros hinnikte.
Ivo pakte Eros zijn teugels in bracht hem samen met mij naar zijn stal.

Een stalknecht pakte het over en tuigde hem af.
Dat was wel nieuw voor me en Eros vond het niet helemaal prettig.

Maar hij liet het wel toe.

Ik liep samen met Ivon de stal uit en liepen het paleis binnen.

We kwamen al snel Edward tegen

Hij maakte knikte .
Ik maakte reverence.

"Ivon kan ik je heel even spreken."

Ivon knikte en excuseerde zich en gaf me ene kus op mijn hand.

Ik had het a warm maar wist niet dat ik het nog warmer on krijgen.

Ik liep kleddernat terug naar mijn kamer om me wat op te frissen en op te drogen.

maar ik zag dat de kamer deur van Olivia open stond.

Ik klopte op de deur.
"Olivia , het spijt me zo dat ik zo streng tegen je was."

Olivia zei niks en keek maar uit het raam.

Ik liep naar binnen met mijn kleddernatte jurk.

Olivia Elaine Newton

Opeens drong het tot me door dat Merel hier was en wat zei.
'' Het geeft niet, ergens sprak je wel de waarheid .. '' zeg ik dan op neutrale toon.
Ik kijk nog even uit het raam en kijk dan naar Merel.
Ik stap uit de vensterbank en ga normaal staan.
Dan zie ik dat ze helemaal doorweekt is '' wat heb jij gedaan ? '' vraag ik dan verbaasd.

Merel :
"ach niks bijzonders ."zei ik met een rood hoofd.

Ik ging op haar bed zitten.
Ze keek me verbaasd maar ook nieuwsgierig aan.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk Merel aan met een glimlach '' wat heb jij gedaan ? Vertel op ! '' zeg ik dan.
Ik loop naar de deur toe en doe hem dicht , dan ga ik weer in het vensterbank zitten.
Ik keer me naar Merel toe '' vertel '' zeg ik dan nieuwsgierig met een glimlach.

Merel :

"pfff waar begin ik." zei ik met ene lachend gezicht.

"Het klikt tussen mij en Ivon gewoon erg goed."
"ja dat had ik zien." zei Olivia opeens.

Ik schrok "straks heeft iedereen het gezien en wat zullen ze dan over me gaan denken."

Olivia keek me vragen aan.

Ik zuchtte en werd een beetje rood.
"Oke ik zal je alles vertellen."

ik vertelde het lange verhaal aan Olivia met zoveel mogelijk details.

Toen ik alles had verteld ging ik achter over liggen.

"Wat moet ik ooit met al die gevoelens doen? Ik ben maar een dochter van een boer."

Olivia Elaine Newton

Ik kijk Merel aan die achterover op het bed ligt '' laat je hart spreken, alles is te leren, en ik geloof dat de ouders je hier ook wel mogen '' zeg ik dan met een glimlach.
Ik werp even snel een blik naar buiten en zie dan Ivon en Edward druk pratend voorbij lopen.
Dan kijk ik weer terug naar Merel.

Merel :

"Maar mijn hart spreekt momenteel zoveel, je moest dat lichaam van hem zien ik wilde.. "

Ik stopte.

"Een echte dame mag zo zich niet gedragen en we hebben alles tegen de regels gedaan. hij heeft me in mijn onderjurk gezien."

Opeens begon ik te stressen.
Maar Olivia bracht me snel tot rust.

Ik zuchtte en er liepen tranen over mijn wangen.

"Ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden en ik ken hem nog niet eens zo lang maar het voelt zo goed. "

De tranen liepen sneller over mijn wangen.
"Maar ik wil hem niet kwijt , en ben zo bang dat dat wel gaat gebeuren."

Olivia Elaine Newton

Ik ga naast Merel zitten '' Merel rustig maar, je gaat hem heus niet kwijt raken .. Als jullie echt zo veel van elkaar houden dan raak je elkaar toch nooit kwijt ? Waar een wil is, is een weg '' zeg ik dan tegen haar.

Merel :

Ik legde mijn hoofd op Olivia's schouder.
"Hoe gaat het met jou ? Jij zal je nu ook wel rot voelen."

Ze zuchtte .
Ik stond op en liep weer naar het raam.

Ik ging bij haar staan en zag Edward en Ivon druk in gesprek.
Ik moest lachen om zijn kleddernatte broek en shirt dat die aan had.

"ow wat hebben we er weer eens een zooitje van gemaakt."

Olivia Elaine Newton

Ik giechel even en kijk dan Merel aan '' met mij gaat het een soort van .. de keuze voor morgenavond is moeilijk en werkt me op de zenuwen, ik ga vanavond naar de zonsondergang kijken met Edward en morgenochtend de zonsopgang .. zijn moeder kwam met me praten, ze borstelde mijn haar ..... ze voelde als een moeder die ik nooit heb gehad '' zeg ik dan, het laatste zeg ik maar zacht.
'' Ik heb het een soort van goed gemaakt met Edward, tenminste .. hij lachte weer '' zeg ik dan.
Ik kijk nog even naar buiten en opeens zijn Ivon en Edward verdwenen.
Ze zijn nergens meer in de tuin te bekennen.
Wat zouden ze toch besproken hebben ? En waar zouden ze nu zijn ?
Dan kijk ik Merel weer aan.

Merel :

"fijn dat het zo is bevallen met zijn moeder , Ik bedoel als je met hem gaat trouwen heb je wel iemand om mee te praten."

Ik zag ook dat Ivon en Edward waren verdwenen.
"Hmm weet jij wat ze kunnen hebben besproken af en toe ben ik gewoon nieuwsgierig erna."

Olivia lachte "Ik dacht precies het zelfde" zei ze
dan.

Ik kleedde me om met wat hulp van Olivia.
Ik merkte toen ik me zelf zag in de spiegel dat ik de komende paar dagen ondanks ik goed heb gegeten fiks ben afgevallen.

"Olivia vind jij dat ik ben afgevallen?? "

Olivia keek me raar aan.

"hoe bedoel je ?"

"Kijk ." Ik liet de ribben zien die je aan de zijkant begon te zien.

Olivia zei niks en pakte een jurk uit de kast.

Toen Olivia me hielp met het korset kwam ook zij erachter dat die strakker kon dan normaal.

Toen ik was aangekleed werd er op de deur geklopt.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even naar mijn eigen jurk die aan de onderkant een beetje onder de modder zit door het gewandel.
'' Binnen '' zeg ik dan als er aan de deur word geklopt.